Καλησπερίζω τη γλυκιά μπλογκοπαρέα!! Αχ, πολύ σας επιθύμισα βρε παιδί μου και η αλήθεια είναι πως μου λείπατε πολύ όσο καιρό βρισκόσαστε σε διακοπές. Χαίρομαι όμως που αρχίζουμε και μαζευόμαστε σιγά σιγά το παρεάκι, ο καιρός αλλάζει (αν και στη Ρόδο η κάψα συνεχίζει, τουλάχιστον την ημέρα, το βραδάκι έχει λίγη ψύχρα).
Αύριο λοιπόν αποχαιρετούμε το καλοκαιράκι (άντε στο καλό να πάει, να πάρει άλλος σειρά - για το φθινόπωρο μιλώ!!!).
Για μένα τώρα αρχίζουν τα καλύτερα!!! Λατρεύω αυτή την αλλαγή του καιρού και το γεγονός ότι οδεύουμε σιγά σιγά προς τον χειμώνα, την αγαπημένη μου εποχή, και ΦΥΣΙΚΑ θα αρχίσω να μετρώ αντίστροφα για τα Χριστούγεννα!! Α! δεν το συζητώ, τρελαίνομαι για τα Χριστούγεννα, όπως και οι περισσότερες από εσάς!
Για μένα τώρα αρχίζουν τα καλύτερα!!! Λατρεύω αυτή την αλλαγή του καιρού και το γεγονός ότι οδεύουμε σιγά σιγά προς τον χειμώνα, την αγαπημένη μου εποχή, και ΦΥΣΙΚΑ θα αρχίσω να μετρώ αντίστροφα για τα Χριστούγεννα!! Α! δεν το συζητώ, τρελαίνομαι για τα Χριστούγεννα, όπως και οι περισσότερες από εσάς!
Ανυπομονώ επίσης να τελειώσει η τουριστική σεζόν, να σταματήσω από τη δουλειά και να ασχοληθώ με το σπίτι μου, να αλλάξω λίγο τη διακόσμηση, να κρύψω τα καλοκαιρινά, να στρώσω τα χαλιά, γενικώς να αλλάξει λίγο η όψη του και να γίνει ένας πιο ζεστός χώρος. Το καλύτερο δεν σας στο είπα! Να ανάψω το τζάκι μου!!!!!!!!!
Αφού λοιπόν συζητάμε γιαι διακόσμηση λέω να ασχοληθώ σήμερα με την κουζίνα.
Έχετε πρόβλημα χώρου στην κουζίνα σας και δεν μπορείτε να βάλετε τραπέζι; Σας έχω την λύση. Τραπέζι κρυμμένο στον πάγκο! Τώρα θα μου πείτε πώς γίνεται αυτό;
Όταν έφτιαχνα κι εγώ το σπίτι μου για τον γάμο μου, αντιμετώπιζα το ίδιο πρόβλημα. Είχα δύο επιλογές: α) Η μία ήταν να μείνει ένας τοίχος κενός για να μπει τραπέζι και καρέκλες χωρίς όμως να έχω αποθηκευτικούς χώρους. β) Η δεύτερη ήταν να έχω περισσότερα ντουλάπια αλλά να μην έχω τραπέζι. Μεγάλο δίλημμα, έτσι; Εγώ όμως μπόρεσα κι έκανα και τα δύο! Μένα σμπάρο δυο τρυγόνια, που λέει και η παροιμία...
Την κατασκευή που βλέπετε την βρήκα σε ένα περιοδικό διακόσμησης (δεν θυμάμαι τώρα ποιο ήταν ακριβώς). Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που περίμενα και η αλήθεια είναι πως με βόλεψε πάρα πολύ.
Για να χρησιμοποιώ όμως την μεγάλη τραπεζαρία μου, δημιούργησα ένα διαχωριστικό - πάσο που επικοινωνεί με την κουζίνα και παράλληλα της χαρίζει περισσότερο φως. Παρόλα αυτά η κουζίνα με το σαλόνι συνεχίζουν να αποτελούν δύο διαφορετικούς χώρους.
Ελπίζω να πήρατε μερικές ιδέες! Και επειδή γνωρίζω πως υπάρχουν ορισμένες που δεν περιμένουν (γιατί στη βράση κολλάει το σίδερο), άντε κορίτσια βουρ ....... Τους καημένους του συζύγους μόνο λυπάμαι που θα πιάσουν πάλι τα μαστορέματα! Αλλά δεν πειράζει! Είναι ωραία να μπορούμε να ομορφαίνουμε τη ζωή μας, έστω και με μικρά πράγματα που χαρίζουν στιγμές ευτυχίας! Έτσι δεν είναι;
Σας χαιρετώ και θα τα ξαναπούμε!!!